टांगून घराच्या खुंटी ला मनं |
आलो देहाला घेऊनं |
सुधा म्हणे प्राप्त कराया रे अधिक धनं |
विदेशी करतो भम्हनं | माय देशाला सोडूनं ||
काय होईल आता विचार करूनं |
ह्यालाच म्हणतात रे जीवनं |
सुधा म्हणे असेल तुला जीवनात काही मिळावनं |
नाही होत गोष्टींना सगळ्या सांभाळणं ||
गाव सोडावे लागले | लागले सोडावे घर |
यावे लागले दूर | सातासमुद्राच्या हि पार |
सुधा म्हणे एवढा का रे करतो विचार |
भेटला नं नवीन मित्र परिवार ||
माझिया एकची सांगणं | आहे स्वतःला सांभाळणं |
सगळ्यात मिसळून राहणं | सगळ्यांना घेऊन चालणं |
सुधा म्हणे असेल विदेशी जरी जगणं |
न सोडे मायबोली वागणं ||
न पडे वादात | पैश्या च्या नादात |
न जाये भरकटत | राहे शांत विचारात |
सुधा म्हणे असला जरी दूर विदेश्यात |
राहे पाटलाच्या रुबाबात ||
करे स्वतःची पिळणं | कष्टाची मळणं |
न घेता वळनं | आहे फक्त पुढे पळणं |
सुधा म्हणे आता एकची बोलणं |
मज आहे उंच आकाशी उडणं ||
सुधाकर पाटील
तारीख १६ डिसेंबर २००९
Wednesday, December 16, 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment